ผลการค้นหา

ตะเภา

หมายถึงน. ชื่อไก่ชนิดเดียวกับไก่บ้าน ตัวอ้วนป้อม เหนียงสั้นและกลม มีขนมากทั้งขนแข็งและขนอุยหลายสี มีหางสั้นและแผ่กว้างที่ฐาน เป็นไก่ที่บรรทุกมากับเรือสำเภาหรือเรือตะเภาจากประเทศจีน จึงเรียก ไก่ตะเภา.

รองบ่อน

หมายถึงว. ประจำบ่อน, ที่ยืนโรงไว้เผื่อเหลือเผื่อขาด เช่น ไก่รองบ่อน.

พะแนง

หมายถึงน. แกงคั่วไก่หรือเนื้อเป็นต้น นํ้าแกงข้น.

โศก

หมายถึงว. สีเขียวอ่อนอย่างสีใบอโศกอ่อน เรียกว่า สีโศก.

ละบัด

หมายถึงก. ลัด, ผลิ, แตกใบอ่อน, แตกขนอ่อน. ว. พึ่งลัด, พึ่งผลิ, อ่อน. (โดยมากใช้ ระบัด).

โผอน

หมายถึงก. น้อมไป, โน้มไป, ทำให้อ่อนตาม.

ขนอุย

หมายถึงน. ขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น.

นาด

หมายถึงก. ทอดแขนให้อ่อนงาม.

ต้มข่า

หมายถึงน. ชื่อแกงอย่างหนึ่ง มีลักษณะคล้ายต้มยำกะทิ แต่มักใช้เนื้อไก่ ใส่ข่าอ่อน ปรุงรสด้วยนํ้าพริกเผา นํ้าปลา มะนาว พริกขี้หนู.

เหนื่อย

หมายถึงก. รู้สึกอ่อนแรงลง, อิดโรย.

นิ่ม

หมายถึงว. อ่อนนุ่ม เช่น เนื้อนิ่ม มะตูมนิ่ม, ละเอียดอ่อน เช่น ผ้านี้เนื้อนิ่ม.

กอและ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. เรียกอาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยไก่ที่ถอดกระดูก ชุบเครื่องปรุงรส ปิ้งให้สุก ว่า ไก่กอและ.