ผลการค้นหา

พจนา

หมายถึง[พดจะ-] น. การเปล่งวาจา, การพูด; คำพูด. (ป.).

เจรจา

หมายถึง[เจนระจา] ก. พูด, พูดจากัน, พูดจากันเป็นทางการ. (ส. จรฺจา).

แปรปากหลากคำ

หมายถึงก. พูดกลับกลอกไม่ยั่งยืนคำ.

โว้เว้

หมายถึงก. พูดเสียงเอ็ดอึง, พูดหาเรื่อง, พูดเหลวไหล; ทำเหลวไหล.

สวนคำ

หมายถึงว. อาการที่พูดย้อนตอบทันที เช่น พอเขาว่ามา ฉันก็ว่าสวนคำไป.

คำผวน

หมายถึงน. คำที่พูดทวนกลับได้ เช่น ตกที่อิฐ ผวนเป็น ติดที่อก.

โอษฐภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากคำพูด.

เสียงอ่อน

หมายถึงน. คำพูดที่เพลาความแข็งลง.

พจมาน

หมายถึง[พดจะมาน] น. คำพูด.

ยังอีก

หมายถึงใช้ประกอบคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ หมายความว่า ที่ยังไม่ได้ทำ ยังมีอยู่ เช่น งานที่ยังไม่ได้ทำ ยังอีกเยอะเลย; คำที่ผู้ใหญ่ใช้ขู่เด็กที่ไม่ทำตามสั่ง เช่น เมื่อบอกให้เด็กออกมา เด็กไม่ออกมา ก็จะพูดว่า ยังอีก.

สงวนปากสงวนคำ

หมายถึงก. พูดด้วยความระมัดระวัง, ระมัดระวังคำพูด, เช่น จะพูดจาอะไร รู้จักสงวนปากสงวนคำไว้บ้าง ผู้อื่นจะรู้ความคิด.

ใจถึง

หมายถึงว. กล้าทำ, กล้าพูด.