ผลการค้นหา

ข้า

หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท

หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย ใช้กับพระเจ้าแผ่นดินและสมเด็จพระบรมราชินีนาถ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.

ปัณณาสก์

หมายถึงว. หมวด ๕๐. (ป.).

แต่ละ

หมายถึงว. คำที่บอกแยกเป็นจำนวนหนึ่ง ๆ เช่น แต่ละคน แต่ละราย แต่ละหมวด.

สุบิน

หมายถึงน. ความฝัน, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสุบิน. (ป. สุปิน).

คาง

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายที่สุดขากรรไตร อยู่ใต้ปาก, ราชาศัพท์ว่า พระหนุ.

โสณิ,โสณี

หมายถึงน. ตะโพก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระโสณี. (ป.; ส. โศฺรณี).

ดีฉาน

หมายถึง(โบ) ส. ดิฉัน, ดีฉัน, เป็นคำที่เจ้านายผู้ชายมักใช้กับพระสงฆ์ผู้ทรงสมณศักดิ์, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

หนู

หมายถึง(ปาก) สรรพนามบุรุษที่ ๑ ผู้น้อยใช้พูดกับผู้ใหญ่, สรรพนามบุรุษที่ ๒ ผู้ใหญ่ใช้เรียกผู้น้อย, คำสำหรับเรียกเด็ก มีความหมายไปในทางเอ็นดู เช่น หนูแดง หนูน้อย.

สุณิสา

หมายถึงน. ลูกสะใภ้, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสุณิสา. (ป.; ส. สฺนุษา).

ย่ะ

หมายถึงว. คำรับ (ถือเป็นคำไม่สุภาพ).

เอ็ง

หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย มักใช้พูดกับผู้น้อยหรือใช้พูดกับเพื่อนฝูงที่อยู่ในวัยเดียวกัน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.