ค้นเจอ 1,353 รายการ

ที่จริง

หมายถึงว. จริง, แท้, แน่นอน. สัน. คำขึ้นต้นประโยคหรือข้อความแสดงถึงความที่ถูกที่ควร, อันที่จริง หรือ ตามที่จริง ก็ว่า.

อันตกะ

หมายถึง[อันตะกะ] น. “ผู้ทำที่สุด” หมายถึง ความตาย คือ พระยม. (ป., ส.).

เหลือเกิน

หมายถึงว. ยิ่งนัก, เกินควร, เต็มที.

มงคล,มงคล-

หมายถึง[มงคน, มงคนละ-] น. เหตุที่นำมาซึ่งความเจริญ เช่น มงคล ๓๘, สิ่งซึ่งถือว่าจะนำสิริและความเจริญมาสู่และป้องกันไม่ให้สิ่งที่เลวร้ายมากล้ำกราย, เรียกงานที่จัดให้มีขึ้นเพื่อความอยู่เย็นเป็นสุข เช่น งานทำบุญขึ้นบ้านใหม่ งานทำบุญวันเกิด ว่า งานมงคล; เรียกเครื่องรางของขลังที่เชื่อว่าจะนำความสุขความเจริญเป็นต้นมาให้ หรือป้องกันภัยอันตรายต่าง ๆ ว่า วัตถุมงคล; สิ่งที่ทำเป็นวงด้วยด้ายเป็นต้นสำหรับสวมศีรษะเพื่อเป็นสิริมงคล นิยมใช้เฉพาะในเวลาชกมวยไทยหรือตีกระบี่กระบอง. (ป., ส.).

รอนสิทธิ์

หมายถึงก. ตัดสิทธิ์, (กฎ) รบกวนขัดสิทธิของบุคคลในอันที่จะครองหรือใช้ทรัพย์สินโดยปรกติสุข.

ถูปารหบุคคล

หมายถึง[-ระหะ-] น. บุคคลที่ควรนำกระดูกบรรจุสถูปไว้บูชา ได้แก่พระพุทธเจ้าเป็นต้น. (ป.).

กรรมสิทธิ์รวม

หมายถึง(กฎ) น. กรรมสิทธิ์ของบุคคลหลายคนร่วมกันในทรัพย์สินอันใดอันหนึ่ง.

อุจาด

หมายถึงว. น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทำ.

อกัปปิย,อกัปปิย-,อกัปปิยะ

หมายถึง[อะกับปิยะ-] ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).

เอกนัย

หมายถึง[เอกะ-, เอกกะ-] น. นัยอันหนึ่ง, นัยอันเดียวกัน.

อะนี้

หมายถึง(โบ) น. อันนี้, สิ่งนี้.

ร่มผ้า

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายภายในผ้านุ่งที่ไม่ควรเปิดเผย.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ