ตัวกรองผลการค้นหา
พลิกตัว
หมายถึงก. เปลี่ยนท่านอนจากท่าหนึ่งเป็นอีกท่าหนึ่งเช่นจากนอนหงายเป็นนอนตะแคง.
ขี้เซา
หมายถึงว. นอนปลุกให้ตื่นยาก.
คลุมบรรทม,คลุมประทม,คลุมผทม
หมายถึง(ราชา) น. ผ้าห่มนอน.
สะลึมสะลือ
หมายถึงว. ครึ่งหลับครึ่งตื่นหรืองัวเงียเพราะเมาหรือง่วง เช่น พอเมาได้ที่ก็นั่งสะลึมสะลือ เมื่อคืนนอนดึก ตื่นขึ้นมาเลยสะลึมสะลือ.
สองแง่สองง่าม
หมายถึงว. มีความหมายตีได้เป็น ๒ นัย ทั้งความหมายธรรมดาและความหมายที่ส่อไปในทางหยาบโลน (มักใช้ในปริศนาคำทาย) เช่นนอนสูงให้นอนคว่ำ นอนต่ำให้นอนหงาย.
เค้เก้
หมายถึง(ปาก) ว. ไม่เป็นท่า (ใช้แก่อาการหกล้มหรือนอนเป็นต้น) เช่น หกล้มเค้เก้ นอนเค้เก้.
สยนะ
หมายถึง[สะยะ-] น. ที่นอน; การนอน. (ป.).
นอนตาไม่หลับ
หมายถึงก. นอนหวาดต่อภัยหรือเป็นทุกข์หรือห่วงใย.
ข่อน
หมายถึงว. ปั่นป่วน, ไม่สบายใจ, โดยมากใช้เป็นคำคู่ เช่น อกใจมันให้ข่อน ๆ จะนั่งนอนก็ไม่หลับสนิท. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
ผ็อย,ผ็อย ๆ
หมายถึงว. อาการที่ร่วงหรือหล่นไปโดยเร็ว เช่น ฝนตกผ็อย ๆ, อาการที่หลับไปโดยเร็ว เช่น หลับผ็อย, ผล็อย หรือ ผล็อย ๆ ก็ว่า.
ผล็อย,ผล็อย ๆ
หมายถึง[ผฺล็อย] ว. อาการที่ร่วงหรือหล่นไปโดยเร็ว เช่น ฝนตกผล็อย ๆ, อาการที่หลับไปโดยเร็ว เช่น หลับผล็อย, ผ็อย หรือ ผ็อย ๆ ก็ว่า.
ระโหย
หมายถึงก. อิดโรยเพราะหิวหรืออดนอนเป็นต้น.