ค้นเจอ 1,023 รายการ

กระดี้กระเดียม

หมายถึงก. รู้สึกจักจี้.

กระดุบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่เต้นตุบ ๆ อย่างเนื้อเต้น, ดุบ ๆ ก็ว่า; อาการที่เคลื่อนที่ไปอย่างช้า ๆ เช่น เด็กคลานกระดุบ ๆ.

กระดูก

หมายถึงน. โครงร่างกายมีลักษณะแข็ง, ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงร่างกาย; เรียกผลไม้ที่มีเนื้อน้อยเช่น มะปรางว่า มะปรางกระดูก.

กระดูก

หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.

กระดูกกบ

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาพุ่มรอเลื้อยชนิด Hymenopyramis brachiata Wall. ในวงศ์ Labiatae กิ่งอ่อนสี่เหลี่ยม ใบออกตรงข้ามกัน ดอกเล็กสีขาวออกเป็นช่อตรงปลายกิ่ง ผลกลมมีกระเปาะหุ้ม, กระพัดแม่ม่าย ก็เรียก.

กระดูกแข็ง

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ตายง่าย ๆ.

กระเด้าดิน

หมายถึงดู เด้าดิน

กระแด้ง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เรียกชายหรือหญิงที่เป็นหมันว่า พ่อกระแด้ง แม่กระแด้ง. ว. คดไปมา. (ปาเลกัว).

กระแด้แร่

หมายถึงว. กระแดะ, ดัดจริต, เช่น อย่าทำดื้อกระแด้แร่เลยแม่เอ๋ย. (มณีพิชัย).

กระแด่ว ๆ

หมายถึงว. อาการที่ดิ้นอยู่กับที่ ในคำว่า ดิ้นกระแด่ว ๆ, แด่ว ๆ ก็ว่า.

กระแดะ

หมายถึง(ปาก) ก. ดัดจริต, ทำในสิ่งที่ไม่น่าทำ.

กระโดก

หมายถึงว. โอนไปโอนมา, ยกขึ้นยกลง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ