ตัวกรองผลการค้นหา
ตัวเงินตัวทอง
หมายถึง(ปาก) น. เหี้ย.
ตั๋วเงินรับ
หมายถึง(บัญชี) น. ตั๋วแลกเงินของฝ่ายเจ้าหนี้ที่จะได้รับเงินตามสัญญา ลงบัญชีในช่องทรัพย์สิน.
ตั๋วสัญญาใช้เงิน
หมายถึง(กฎ) น. หนังสือตราสารซึ่งบุคคลคนหนึ่งเรียกว่า ผู้ออกตั๋ว ให้คำมั่นสัญญาว่าจะใช้เงินจำนวนหนึ่งให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง หรือใช้ให้ตามคำสั่งของบุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับเงิน.
ขายเงินผ่อน
หมายถึงก. ขายโดยผู้ซื้อชำระเงินเป็นงวด ๆ.
ขายเงินสด
หมายถึงก. ขายโดยผู้ซื้อชำระเงินในขณะที่ซื้อขายกัน.
เงินจันทรภิม
หมายถึงดู จันทรภิม.
เงินเชื่อ
หมายถึงน. เงินค่าสิ่งของที่ยอมให้ชำระภายหลังเมื่อซื้อขาย, เงินแห้ง ก็เรียก.
เงินดาวน์
หมายถึง(ปาก) น. เงินที่ต้องชำระครั้งแรกเมื่อทำสัญญา โดยมีข้อตกลงว่าเงินส่วนที่เหลือจะผ่อนส่งเป็นงวด ๆ ตามจำนวนที่กำหนด.
เงินต้น
หมายถึงน. เงินที่ให้กู้ยืมโดยไม่รวมดอกเบี้ย, ต้นเงิน ก็ว่า.
เงินตรา
หมายถึง(กฎ) น. เงินที่รัฐกำหนดขึ้นไว้เพื่อใช้ชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย ได้แก่ เหรียญกระษาปณ์และธนบัตร.
เงินร้อน
หมายถึงน. เงินที่ได้จากการทุจริตหรือไม่บริสุทธิ์; เงินที่หมุนเวียนเร็ว.
เงินสด
หมายถึงน. ตัวเงินที่มีอยู่ซึ่งใช้ได้ทันที, เงินที่ชำระให้ทันทีเมื่อซื้อหรือขายกัน.