ผลการค้นหา

ทุรชาติ

หมายถึงน. ชาติชั่ว. (ส.).

ทุรน

หมายถึง(กลอน) ก. เดือดร้อน, ดิ้นรน, เช่น จะทุรนเดือดแด. (นิทราชาคริต).

ทุรัถยา

หมายถึง[-รัดถะยา] (แบบ) น. ทางไกล. (พงศ. เลขา).

ทุรัศ

หมายถึง(กลอน) ว. ไกล เช่น ทุรัศกันดาร. (ส.; ป. ทูร).

ทุราธวา

หมายถึง[ทุราทะวา] (กลอน) น. ทางลำบาก, ทางทุรกันดาร. [ส. ทุรธฺวา, ทุรฺ- (ยาก, ลำบาก) + อธฺวนฺ (ทางไกล)].

ทุษฐ,ทุษฐ-

หมายถึง[ทุดถะ-] ก. ประทุษร้าย. (ส.; ป. ทุฏฺ).

บาทุกา

หมายถึงน. รองเท้า. (ป., ส. ปาทุกา).

บานกระทุ้ง

หมายถึงน. บานหน้าต่างที่ปิดงับและเปิดค้ำขึ้นได้.

บุราณทุติยิกา

หมายถึง[บุรานะ-] น. เมียที่มีอยู่ก่อนบวช. (ป.).

ประทุฐจิต

หมายถึง[ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

ประทุษฏจิต,ประทุษฐจิต

หมายถึง[ปฺระทุดตะจิด, ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.

ประทุษร้าย

หมายถึง[ปฺระทุดสะ-] ก. ทำให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทำให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน; (กฎ) ทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ.