ตัวกรองผลการค้นหา
ปากไม่มีหูรูด
หมายถึงว. ที่พูดพล่าม พูดพล่อย หรือพูดโดยไม่ยั้งคิดเสียก่อนว่าอะไรควรพูดหรือไม่ควรพูด.
ข้า
หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
ล่าม
หมายถึงน. ผู้แปลคำพูดจากภาษาหนึ่งเป็นอีกภาษาหนึ่งโดยทันที.
หุบปาก
หมายถึงก. ปิดปาก, หยุดพูด, ไม่พูด.
ซิบซับ
หมายถึงก. พูดซุบซิบ, พูดกระซิบ.
บทเจรจา
หมายถึงน. คำที่ตัวละครพูดเป็นร้อยกรองหรือถ้อยคำธรรมดา.
ปริยวาท
หมายถึง[ปฺริยะวาด] น. คำพูดเป็นที่รัก. (ส.).
เอ็ง
หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย มักใช้พูดกับผู้น้อยหรือใช้พูดกับเพื่อนฝูงที่อยู่ในวัยเดียวกัน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
พจี
หมายถึง[พะจี] น. คำพูด, ถ้อยคำ. (ป. วจี).
ล่อแล่
หมายถึงก. พูดไม่ชัด, พูดไม่ได้ความ.
ทุ้ย
หมายถึงก. พูดเดาส่ง, พูดพุ่งส่ง.
เอ่ย
หมายถึงก. เปล่งเสียงพูด, เริ่มพูด. ว. คำออกเสียงใช้ในความเพื่อให้ทาย เช่น นกอะไรเอ่ย.