ค้นเจอ 234 รายการ

ล้มคว่ำคะมำหงาย

หมายถึงก. ล้มกลิ้งหลายทอด เช่น ถูกม้าเตะล้มคว่ำคะมำหงาย.

บาทนิเกต

หมายถึง[บาดทะนิเกด] น. ที่รองเท้า, ม้ารองเท้า. (ส.).

มะเมีย

หมายถึงน. ชื่อปีที่ ๗ ของรอบปีนักษัตร มีม้าเป็นเครื่องหมาย.

แด่น

หมายถึงว. มีขนด่างเป็นดวงที่หน้าของสัตว์บางชนิด เช่น ม้า หมา.

ล่อ

หมายถึงน. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง.

ปีฐะ,ปีฐกะ

หมายถึง[-ถะกะ] น. ตั่ง, ที่นั่ง, เก้าอี้, ม้า. (ป., ส.).

ง่อง

หมายถึงน. เรียกสายโยงคางม้าไม่ให้เงยว่า สายง่อง.

สินธพ

หมายถึงน. ม้าพันธุ์ดี, เดิมหมายถึงม้าพันธุ์ดีที่เกิดในลุ่มแม่น้ำสินธุ. (ป. สินฺธว; ส. ไสนฺธว).

กวาง

หมายถึง[กฺวาง] น. (๑) ชื่อปลางัวบางชนิดในวงศ์ Triacanthidae, Monacanthidae และ Balistidae. (ดู งัว ๕ ประกอบ). (๒) ปลาม้า. (ดู ม้า ๓).

กีบ

หมายถึงน. เล็บเท้าสัตว์บางชนิดในพวกกินหญ้าอย่างม้าและวัว.

กูบ

หมายถึงน. ประทุนหลังช้าง, ประทุนรถเช่นรถม้าที่มีรูปโค้ง, ลักษณนามว่า หลัง.

พ่าห์,พาหะ,พาหะ

หมายถึงน. ผู้แบก, ผู้ถือ, ผู้ทรงไว้; ม้า. (ป., ส. วาห).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ