ตัวกรองผลการค้นหา
คำพ้องเสียง
หมายถึงคำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใส-ไส-ไสย กาน-กาล-การ-การณ์ (โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เรียกคำพ้องเสียงว่า ไวพจน์
จับเชิง
หมายถึงก. ตกปลอกช้าง, ล่ามเท้าช้าง.
โจมจับ
หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่เข้าโจมตีข้าศึก, ช้างโจมทัพ ก็เรียก.
สาร
หมายถึงน. ช้างใหญ่ ใช้ว่า ช้างสาร.
บ่มมัน
หมายถึงก. อาการที่ช้างกำลังจะตกมัน.
กุญชร
หมายถึง[กุนชอน] (แบบ) น. ช้าง. (ป.).
เลือดท่วมท้องช้าง
หมายถึงว. นองเลือด.
ฆ่าช้างเอางา
หมายถึง(สำ) ก. ทำลายของใหญ่เพื่อให้ได้ของเล็กน้อยซึ่งไม่คุ้มค่ากัน.
ช้างสีปลาด
หมายถึง[-ปะหฺลาด] (กฎ) น. ช้างที่มีมงคลลักษณะอย่างหนึ่งอย่างใดใน ๗ อย่าง คือ ตาขาว เพดานปากขาว เล็บขาว ขนขาว พื้นหนังขาวหรือสีคล้ายหม้อใหม่ ขนหางขาว หรืออัณฑโกศขาวหรือสีคล้ายหม้อใหม่.
พัง
หมายถึงน. ช้างตัวเมีย เรียกว่า ช้างพัง.
โขลง
หมายถึง[โขฺลง] น. ฝูง (ใช้เฉพาะช้าง).
เตก
หมายถึงก. ไสช้างให้เดิน, กะเตก ก็ว่า.