ตัวกรองผลการค้นหา
แก่ง
หมายถึงน. พืดหินหรือโขดหินที่กีดขวางทางนํ้า มักจะมีตามต้นแม่นํ้า.
เสล-
หมายถึง[-ละ-] น. ภูเขา, หิน. ว. เต็มไปด้วยหิน. (ป.; ส. ไศล).
มณีศิลา
หมายถึงน. หินแก้ว. (ส.).
ชะโงกผา
หมายถึงน. หินซึ่งยื่นออกไปจากหน้าผา.
วางไข่
หมายถึงก. ออกไข่ (ใช้แก่เต่าและปลา).
อัณฑาการ
หมายถึงว. รูปไข่, กลมรี. (ส.).
ไข่เยี่ยวม้า
หมายถึงน. ไข่แช่นํ้าด่าง, ไข่สำเภา ก็เรียก.
เสล
ไข่ตุ๋น
หมายถึงน. ไข่ที่ตีไข่แดงกับไข่ขาวให้เข้ากันแล้วนึ่ง.
ไข่ขวัญ
หมายถึงน. ไข่ปอกที่เสียบไม้ปักไว้บนยอดบายศรี, ไข่ข้าว ก็เรียก. (ดู ขวัญ); ไข่งูที่อยู่บนยอดกลางกองไข่, ไข่ลูกยอด ก็เรียก.
ขวานฟ้า
หมายถึงน. ขวานที่ทำด้วยหินในยุคหิน เชื่อกันว่าตกลงมาจากฟ้าเมื่อเวลาฟ้าผ่า.
ชะง่อน
หมายถึงน. หินที่เป็นปุ่มเป็นแง่ยื่นออกมาจากเขา.