ตัวกรองผลการค้นหา
ลัภย์
หมายถึงว. พึงได้, ควรได้. (ส.; ป. ลพฺภ).
วเนจร
หมายถึง[วะเนจอน] น. คนเที่ยวป่า, พรานป่า. ก. เที่ยวไปในป่า. (ป., ส.).
สัญจาระ
หมายถึง[-ระ] น. การเดินไป, การเที่ยวไป. (ป., ส.).
ระเร,ระเร่
หมายถึงก. เที่ยวเตร่ไปในที่ต่าง ๆ โดยไม่กำหนด, ไถล.
ขัดลาภ
หมายถึงก. ทำให้ไม่ได้รับสิ่งที่จะพึงได้, ทำให้ไม่มีโชค.
โคเพลาะ
หมายถึง[-เพฺลาะ] น. วัวโทนเที่ยวไปโดดเดี่ยว.
หามรุ่งหามค่ำ
หมายถึงว. ตลอดวันตลอดคืน เช่น เที่ยวหามรุ่งหามค่ำ.
นรเศรษฐ์
หมายถึง[นอระ-] น. คนประเสริฐ; พระราชา. (ส.).
ชเล
หมายถึง(โบ) น. ทะเล, ในนํ้า, ใช้เป็นส่วนหน้าสมาสก็มี เช่น ชเลจร ว่า ผู้เที่ยวไปในนํ้า.
เวทย์
หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).
พระราชกรณียกิจ
หมายถึงกิจอันพึงกระทำของพระเจ้าแผ่นดิน
ประโลม
หมายถึงก. ทำให้เป็นที่เบิกบานพึงอกพึงใจ.