ผลการค้นหา

รนด

หมายถึง[ระนด] น. คราด. (เทียบ ข. รฺนาส่).

แอก

หมายถึงน. ไม้วางขวางบนคอวัวหรือควายใช้ไถนา คราดนา หรือเทียมเกวียน เป็นต้น; โดยปริยายหมายถึงการถูกกดขี่ ในคำว่า ปลดแอก.

ฉะฉาด

หมายถึง(กลอน) ว. ฉาด, เสียงอย่างเสียงของแข็งกระทบกัน.

โคเพลาะ

หมายถึง[-เพฺลาะ] น. วัวโทนเที่ยวไปโดดเดี่ยว.

ปืดปึง

หมายถึงว. เสียงตีตะโพน.

เปลี่ยว

หมายถึง[เปฺลี่ยว] น. เรียกเนื้อที่นูนขึ้นที่คอวัวควายและสัตว์มีกีบเมื่อเวลาหนุ่ม, ความหนุ่มของวัวควาย. ว. หนุ่ม (ใช้แก่วัวควาย).

กึงกัง

หมายถึงว. เสียงดังอย่างล้อเกวียนกระทบพื้นที่แข็ง.

ต้ำผาง

หมายถึงว. เสียงดังของวัตถุแบน ๆ ที่ตกลงหรือกระทบกัน.

วัวใครเข้าคอกคนนั้น

หมายถึง(สำ) น. กรรมที่มีผู้ใดทำไว้ย่อมส่งผลให้แก่ผู้นั้น ดุจวัวที่กลับเข้าคอกของมันเอง.

กระแนะกระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.

กรอกแกรก

หมายถึง[กฺรอกแกฺรก] ว. เสียงอย่างเสียงใบไม้แห้งกระทบกัน.

แฉ

หมายถึงน. เครื่องตีชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ สำหรับตีขัดจังหวะ เล็กกว่าฉาบ.