ตัวกรองผลการค้นหา
หัวขี้เลื่อย
หมายถึงว. โง่, มีปัญญาทึบ.
ย้อม
หมายถึงก. ชุบด้วยสี, อาบด้วยสี, ทำให้ด้าย ไหม หรือผ้าเป็นต้นเป็นสีต่าง ๆ ด้วยการชุบลงไปในน้ำสี.
สิงหลก,สิงหลก-
หมายถึง[-หะละกะ-] น. ชาวสิงหล. ว. เกี่ยวกับเกาะสิงหล. (ส. สึหลก; ป. สีหลก).
มากขี้ควายหลายขี้ช้าง
หมายถึง(สำ) ว. มากมายเสียเปล่า ใช้ประโยชน์ไม่ได้.
งอขี้กล้อง
หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่ถูกทำร้ายบริเวณท้องจนล้มลงกับพื้นในลักษณะตัวงอคล้ายคนนอนสูบฝิ่น.
ไม่ใช่ขี้ไก่
หมายถึง(สำ) ว. ไม่เลว, มีอะไรดีเหมือนกัน ดูหมิ่นไม่ได้.
ฝนตกขี้หมูไหล
หมายถึง(สำ) ก. พลอยเหลวไหลไปด้วยกัน, มักใช้เข้าคู่กับ คนจัญไรมาพบกัน ว่า ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาพบกัน.
น้ำมันขี้โล้
หมายถึงน. น้ำมันที่เป็นขี้ตะกอน.
คูถ
หมายถึงน. ขี้. (ป., ส.).
โมเย
หมายถึง(ปาก) ว. ขี้เมา.
หลง ๆ ลืม ๆ
หมายถึงว. เลอะเลือน, จำได้บ้างไม่ได้บ้าง, ขี้หลงขี้ลืม ก็ว่า.
สีซอให้ควายฟัง
หมายถึง(สำ) ก. สั่งสอนแนะนำคนโง่มักไม่ได้ผล เสียเวลาเปล่า.