ผลการค้นหา

กินเกลือกินกะปิ

หมายถึง(สำ) ว. อดทนต่อความลำบากยากแค้น เช่น เขาเคยกินเกลือกินกะปิมาด้วยกัน.

กินแกลบกินรำ

หมายถึง[-แกฺลบ-] (สำ) ว. โง่ เช่น ฉันไม่ได้กินแกลบกินรำนี่ จะได้ไม่รู้เท่าทันคุณ.

เสาะด้าย,เสาะไหม

หมายถึงก. สาวด้ายหรือไหมที่จะเอามาทอผ้า.

กินเหล็กกินไหล

หมายถึง(สำ) ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ.

เยียรบับ

หมายถึง[-ระบับ] น. ผ้าซึ่งทอด้วยทองแล่งกับไหมแต่มีไหมน้อยกว่า, ส้ารบับ ก็ว่า.

บาย

หมายถึงน. ข้าว. (ข.).

กินล้างกินผลาญ

หมายถึงก. กินครึ่งทิ้งครึ่ง, กินทิ้งกินขว้าง, กินอย่างสุรุ่ยสุร่าย.

รวง

หมายถึงน. ช่อ (ใช้แก่ข้าว); ลักษณนาม เช่น ข้าวรวงหนึ่ง ข้าว ๒ รวง.

ภุญชะ

หมายถึงก. กิน, กินอาหาร. (ป.).

อดมื้อกินมื้อ

หมายถึงก. มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.

สะละปะตุ่น

หมายถึง(โบ) น. ไหมชนิดหนึ่ง.

ผ้าแพร

หมายถึงน. ผ้าไหมชนิดหนึ่ง.