ผลการค้นหา

ลมมรสุม

หมายถึงน. (ภูมิ) ลมที่เกิดขึ้นเนื่องจากความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิของพื้นดินกับพื้นน้ำ ในฤดูหนาวอุณหภูมิของพื้นดินเย็นกว่าอุณหภูมิของน้ำในมหาสมุทรที่อยู่ใกล้เคียง อากาศเหนือพื้นน้ำจะลอยตัวสูงขึ้น อากาศจากพื้นดินจึงพัดเข้าไปแทนที่ทำให้เกิดเป็นลมพัดออกจากทวีป ส่วนในฤดูร้อนอุณหภูมิของพื้นดินร้อนกว่าน้ำในมหาสมุทร จึงทำให้เกิดลมพัดไปในทิศทางตรงกันข้าม, พายุใหญ่ที่มีลมแรงและมีฝนตกหนัก.

ลมหนาว

หมายถึงน. ลมที่นำความหนาวเย็นมาด้วย.

หมดลม

หมายถึงก. ตาย, ขาดใจ สิ้นใจ สิ้นลม หรือ หมดอายุ ก็ว่า.

ไล่ลม

หมายถึงก. ทำให้ลมหรือแก๊สออกจากร่างกายโดยวิธีใช้ยาหรือนวดเป็นต้น.

สงัดลม

หมายถึงก. ไม่มีลมพัด.

ลมโชย

หมายถึงน. ลมที่พัดอ่อน ๆ, ลมชาย ก็ว่า.

ลมแดด

หมายถึงว. อาการที่เป็นลมเพราะโดนแดดจัด.

ลมตก

หมายถึงน. กระแสลมพัดอ่อน ๆ (มักพัดในเวลาเย็น) เช่น แดดร่มลมตก.

ลมบน

หมายถึงน. กระแสลมเบื้องบน เช่น ว่าวติดลมบน.

ลมหอบ

หมายถึงน. ลมพายุที่พัดหอบเอาสิ่งต่าง ๆ ลอยไปได้ไกล ๆ.

เล่นลม

หมายถึงก. ปลิวสะบัดไปตามลม เช่น ธงเล่นลม หางว่าวเล่นลม.

แล่นตามลม

หมายถึงก. แล่นเรือใบไปตามทิศทางลมเพื่อให้ถึงจุดหมายซึ่งอยู่ในทิศทางเดียวกับลม.