ผลการค้นหา

รักษาหน้า

หมายถึงก. ระวังไม่ยอมให้ต้องอับอายขายหน้า.

เลือดขึ้นหน้า

หมายถึง(สำ) ก. โกรธมากจนหน้าแดง, โมโห.

หน้ากระดูก

หมายถึงน. รูปหน้าที่มีกระดูกสันแก้มสูง.

หน้ากร้าน

หมายถึงน. ผิวหน้าที่หยาบคล้ำ เช่น ตากแดดตากลมจนหน้ากร้าน.

หน้าชา

หมายถึงว. อาการที่รู้สึกอับอายขายหน้าระคนโกรธ แต่ก็ตอบโต้ไม่ได้ เช่น เธอรู้สึกหน้าชาที่ถูกประจาน.

หน้าตัวเมีย

หมายถึงน. ลักษณะหน้าตาท่าทางคล้ายผู้หญิง, โดยปริยายหมายความว่า ใจเสาะ, ขี้ขลาด, ไม่กล้าสู้, (มักพูดเป็นเชิงเหยียดหยามผู้ชาย).

หน้าผี

หมายถึงน. หน้าตาอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัว.

หน้ายุ่ง

หมายถึงว. มีสีหน้าว่ามีความยุ่งยากลำบากใจเพราะมีงานมากเสียจนไม่รู้จะทำอะไรก่อนอะไรหลังเป็นต้น.

ไหมหน้า

หมายถึง(กลอน) ก. หมายหน้า, ตราหน้า, เช่น ไหมหน้าว่าเบียนเมือง ข้าคิดเปลื้องทานทำแห่งหอคำข้าดอก. (ม. ร่ายยาว).

ตีหลายหน้า

หมายถึง(สำ) ก. ตลบตะแลง, กลับกลอก.

พระพักตร์

หมายถึงดวงหน้า

วางหน้า

หมายถึงก. ตีหน้า เช่น วางหน้าไม่สนิท วางหน้าเก้อ ๆ.