ผลการค้นหา

ทัศนาจร

หมายถึงก. ท่องเที่ยว. น. การท่องเที่ยว, การไปเที่ยวชมภูมิประเทศหรือโบราณสถานเป็นต้น.

ของหายตะพายบาป

หมายถึง(สำ) น. ของหายหรือเข้าใจว่าหายแล้วเที่ยวโทษผู้อื่น.

เกี่ยวก้อย

หมายถึง(สำ) ก. อาการที่แสดงความคุ้นเคยสนิทสนมกัน เช่น เขาเกี่ยวก้อยกันไปเที่ยวเชียงใหม่.

แสวง

หมายถึง[สะแหฺวง] ก. เที่ยวหา, ค้นหา, เสาะหา. (ข.).

หัวราน้ำ

หมายถึงว. มากเกินปรกติจนขาดสติ ในความว่า เมาหัวราน้ำ เที่ยวหัวราน้ำ.

ชวน

หมายถึงก. จูงใจ, โน้มนำ, เช่น ชวนกิน; ชักนำ, ขอให้ทำตาม, เช่น ชวนไปเที่ยว.

จร,จร,จร-

หมายถึง[จอน, จอระ-, จะระ-] ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. (ป., ส.), ใช้เป็นบทท้ายสมาสก็มี เช่น ขจร = เที่ยวไปในอากาศ, วนจร = เที่ยวไปในป่า, ที่ใช้ควบกับคำไทยก็มี.

หนำใจ

หมายถึงว. สาแก่ใจ, สมใจอยาก, เช่น กินให้หนำใจ เที่ยวเสียหนำใจ.

กระเวน

หมายถึง(กลอน) ก. ตระเวน, เที่ยวไป. (เทียบ ข. กฺรแวล ว่า คอยดู, กองตระเวน).

โพน

หมายถึงน. วิธีคล้องช้างเถื่อน คือ เอาช้างต่อไปเที่ยวต้อนคล้องเอา.

ลืมคอน,ลืมรัง

หมายถึงก. ลืมกลับบ้าน, ลืมบ้านเรือน, เช่น เที่ยวเสียจนลืมรัง.

เดินตลาด

หมายถึงก. วิ่งเต้นจำหน่ายสินค้า, เที่ยวเสาะแสวงหาแหล่งจำหน่ายสินค้า.