ตัวกรองผลการค้นหา
คำผวน
หมายถึงน. คำที่พูดทวนกลับได้ เช่น ตกที่อิฐ ผวนเป็น ติดที่อก.
คำผสาน
หมายถึงดู คำประสาน.
สวนคำ
หมายถึงว. อาการที่พูดย้อนตอบทันที เช่น พอเขาว่ามา ฉันก็ว่าสวนคำไป.
เกี๋ยงคำ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นลำเจียก. (ดู ลำเจียก).
คำสร้อย
หมายถึงน. คำหรือวลีที่ใช้ลงท้ายวรรค ท้ายบาท หรือท้ายบทร้อยกรอง เพื่อความไพเราะของเสียงและความหมาย หรือเพื่อแสดงว่าจบตอน เช่น นาเฮย ฤๅ บารนี แก่แม่นา โสตถิ์เทอญ.
คำไวพจน์
หมายถึงดู ไวพจน์
พระโอวาท
หมายถึงคำสอน
พระราชปุจฉา
หมายถึงคำถาม
ข้าง ๆ คู ๆ
หมายถึงว. ออกนอกแนวนอกเรื่องอย่างไม่สมเหตุสมผล เช่น เถียงไปข้าง ๆ คู ๆ.
พระราโชวาท
ย้อนคำ
หมายถึงก. ว่าสวนตอบตามคำที่เขาว่ามา เช่น ฝ่ายหนึ่งพูดว่า เธอโง่จริง อีกฝ่ายหนึ่งก็ย้อนคำว่า แล้วเธอไม่โง่หรือ.
ยืนคำ
หมายถึงก. ยืนยันคำพูดที่พูดไปแล้วโดยไม่เปลี่ยนแปลง.