ผลการค้นหา

ปุดกะลา

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกะลา. (ดู กะลา ๒).

กบในกะลาครอบ

หมายถึง(สำ) น. ผู้มีความรู้และประสบการณ์น้อยแต่สำคัญตนว่ามีความรู้มาก.

ลาช,ลาชะ,ลาชา

หมายถึง[ลาด, ลาชะ] น. ข้าวตอก เช่น อนนเรืองรองด้วยจตุรพรรณมาลา ลาชาชาติห้าสิ่ง. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์). (ป., ส.).

หนักกะลาหัว

หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ฉันจะทำอย่างนี้ แล้วมันหนักกะลาหัวใคร, หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า.

เอลา

หมายถึง[-ลา] ดู กระวาน ๑ (๑).

ดิก

หมายถึงว. ติด ๆ ไป ในคำว่า ตามดิก; จริง ๆ ในคำว่า กลมดิก ตรงดิก.

ก้อง

หมายถึงน. บรรณาการ ในคำว่า จิ้มก้อง. (จ.).

เงี่ย

หมายถึงก. เอียง, ตะแคง, ในคำว่า เงี่ยหู.

ดำ

หมายถึงก. มุดลง ในคำว่า ดำนํ้า.

ป้ำ

หมายถึงว. กล้าได้กล้าเสีย ในคำว่า ใจปํ้า.

แกว

หมายถึงน. เบาะแส, ระแคะระคาย, ในคำว่า รู้แกว.

สะอื้น

หมายถึงก. ถอนใจสะท้อนเป็นระยะ ๆ เพราะร้องไห้มากเนื่องจากเสียใจระทมใจเป็นต้น, ถอนใจสะท้อนเป็นระยะ ๆ.