ตัวกรองผลการค้นหา
ดอกพิกุลร่วง
หมายถึง(สำ) เรียกอาการที่นิ่งไม่พูดว่า กลัวดอกพิกุลจะร่วง.
เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว
หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาด, ตัดญาติขาดมิตรกันเด็ดขาด, มักใช้เข้าคู่กับ เด็ดบัวไม่ไว้ใย ว่า เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว เด็ดบัวไม่ไว้ใย.
โพลน
หมายถึง[โพฺลน] ว. ใช้ประกอบกับคำ ขาว เป็น ขาวโพลน หมายความว่า ขาวมาก, ขาวทั่วทั้งหมด, (ใช้แก่ผม) เช่น ผมหงอกขาวโพลนไปทั้งหัว, โพลง ก็ว่า.
กะดอก ๆ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เปล่า ๆ, เฉย ๆ.
ดอกด้าย
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นดอกฟอน. (ดู ดอกฟอน).
มอนไข่
หมายถึงน. ชื่อกล้วยไม้ชนิด Dendrobium thyrsiflorum Rchb.f. ในวงศ์ Orchidaceae ดอกขาว ปากเหลือง.
เกสรทั้งห้า
หมายถึงน. เกสรดอกไม้ ๕ ชนิด มี เกสรดอกพิกุล เกสรดอกบุนนาค เกสรดอกสารภี เกสรดอกบัวหลวง เกสรดอกมะลิ.
บุหงาประหงัน
หมายถึงน. ดอกพุทธชาด. (ช.).
สะการะตาหรา
หมายถึงน. ดอกกรรณิการ์. (ช.).
สาระวารี
หมายถึงน. ดอกการะเกด. (ช.).
อังสนา
หมายถึงน. ดอกประดู่. (ช.).
มังหงัน
หมายถึงน. ดอกมะพร้าว. (ช.).