ตัวกรองผลการค้นหา
เสกสมรส
หมายถึงก. แต่งงาน (ใช้แก่เจ้านาย).
คำ
หมายถึงน. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปรกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นมีความหมายเช่นนั้น เช่น คำนาม คำกริยา คำบุรพบท; พยางค์ซึ่งเป็นส่วนย่อยของวรรคหรือบาทในฉันท์ แต่ละพยางค์ถือว่าเป็นคำหนึ่ง, ๒ วรรคของคำกลอน; ลักษณนามของเสียงพูด เช่น พูดคำหนึ่ง, ลักษณนามบอกจำพวกของเคี้ยวของกิน เช่น ข้าวคำหนึ่ง, ลักษณนามเรียก ๒ วรรคของคำกลอนว่า คำหนึ่ง.
หมายถึงน. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ.
ทศพร
หมายถึงน. พร ๑๐ ประการ, ชื่อกัณฑ์ที่ ๑ ของมหาชาติ ว่าด้วยพร ๑๐ ประการ.
กินแขก
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. กินเลี้ยงในการแต่งงาน.
เจ้าสาว
หมายถึงน. หญิงผู้เข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าบ่าว.
สาวทึนทึก,สาวทึมทึก
หมายถึงน. สาวใหญ่ที่ยังไม่ได้แต่งงาน, สาวเทื้อ ก็ว่า.
เจ้าบ่าว
หมายถึงน. ชายผู้เข้าพิธีแต่งงานกับเจ้าสาว.
สาวแก่
หมายถึงน. หญิงที่มีอายุเลยวัยสาว แต่ยังไม่ได้แต่งงาน.
กระดังงาลนไฟ
หมายถึง(สำ) น. หญิงที่เคยแต่งงานหรือผ่านผู้ชายมาแล้ว ย่อมรู้จักชั้นเชิงทางปรนนิบัติและเอาอกเอาใจผู้ชายได้ดีกว่าหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน.
ร่วมเรียงเคียงหมอน
หมายถึง(สำ) ก. อยู่กินกันฉันผัวเมีย, แต่งงานกัน.
สมรส
หมายถึง[-รด] ก. แต่งงาน เช่น นาย ก สมรสกับนางสาว ข. ว. ที่เกี่ยวกับการแต่งงาน เช่น พิธีมงคลสมรส.