ผลการค้นหา

หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน

หมายถึง(สำ) ว. ที่ต้องตรากตรำทำงานหนัก มักหมายถึง ชาวไร่ชาวนา ซึ่งในเวลาทำไร่ทำนาหลังต้องสู้กับแดด และหน้าต้องก้มลงดิน.

หันหลัง

หมายถึง(สำ) ก. เลิก เช่น หันหลังให้อบายมุข.

หันหลังชนกัน

หมายถึง(สำ) ก. ร่วมมือร่วมใจกัน.

หันหลังให้กัน

หมายถึง(สำ) ก. โกรธกัน, เลิกคบค้ากัน.

เหลียวหลัง

หมายถึงน. เรียกสร้อยที่มีลักษณะบิดเป็นเกลียวว่า สร้อยเหลียวหลัง. ก. เหลียวดูด้วยความสนใจหรือด้วยความอาลัยอาวรณ์เป็นต้น.

เอนกาย,เอนตัว,เอนหลัง

หมายถึงก. นอน.

พระปฤษฏางค์ , พระขนอง

หมายถึงหลัง

พระปิฐิกัณฐกัฐิ

หมายถึงกระดูกสันหลัง

ผินหลังให้

หมายถึง(สำ) ก. ไม่สนใจ, ไม่แยแส, ไม่ไยดี, เลิกคบกัน.

ภายหลัง

หมายถึงน. ข้างหลัง, ต่อจากนั้นไป.

ครีบสิงห์,ครีบหลังสิงห์

หมายถึงน. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.

จุดหลัง

หมายถึงก. เอาเล็บจิกหรือกดตุ่มหรือผื่นที่หลังเพื่อแก้คันเป็นต้น.