ผลการค้นหา

ท่วงท่า

หมายถึงน. การรู้จักวางกิริยาท่าทาง.

กลั้วเกลี้ย

หมายถึงก. คลุกคลี. ว. มีเล็กน้อยไม่ถึงกับมากทีเดียว, พอมีอยู่บ้าง, จวนหมด, หวุดหวิด, เช่น นํ้ากลั้วเกลี้ยคลอง แกงมีนํ้ากลั้วเกลี้ย; พอเป็นไปได้, พอประทังไปได้.

ช่ำใจ

หมายถึงว. มากพอสมกับที่ใจอยาก.

ถึงขนาด

หมายถึงว. ได้ขนาด, เต็มที่, มากพอ.

รู้จำ

หมายถึงก. รู้แล้วจำได้, รู้จักจำ.

ขอไปที

หมายถึงว. พอให้พ้น ๆ ไป, พอเอาตัวรอด, เช่น ทำอย่างขอไปที.

คุ้ม

หมายถึงก. กัน, ป้องกัน, เช่น คุ้มฝน; พอ, สม, พอสมควรกัน, เช่น คุ้มค่า คุ้มเหนื่อย; พอเท่ากัน เช่น คุ้มทุน. ว. มากพอสมควรกัน เช่น กินเสียคุ้ม.

รสิก

หมายถึงน. ผู้รู้จักรส, ผู้รู้จักรสในทางกวีและศิลปะต่าง ๆ. (ป., ส.).

เบี่ยงบ่าย

หมายถึงก. เลี่ยงพอให้พ้นไป, บ่ายเบี่ยง ก็ว่า.

เผื่อขาดเผื่อเหลือ,เผื่อเหลือเผื่อขาด

หมายถึงว. ที่เตรียมไว้เผื่อขาดหรือไม่พอ.

พึงตา

หมายถึงว. พอตา, เหมาะตา.

ขิงก็รา ข่าก็แรง

หมายถึง(สำ) ต่างก็จัดจ้านพอ ๆ กัน, ต่างก็มีอารมณ์ร้อนพอ ๆ กัน, ต่างไม่ยอมลดละกัน.