ตัวกรองผลการค้นหา
เคย
หมายถึงใช้เป็นคำประกอบหน้ากริยาแสดงว่ากริยานั้น ๆ ได้เป็นมาแล้ว เช่น เคยทำ = ได้ทำมาแล้ว เคยเห็น = ได้เห็นมาแล้ว, บางทีใช้พูดละกริยาที่ประกอบเสีย เหลือแต่ว่า เคย ก็มี เช่น เคยไปหรือไม่เคย ไม่เคยเลย. ก. ชิน, คุ้น, เช่น เคยสนาม เคยเวที.
เต็มตา
หมายถึงว. ใช้แก่กริยานอน หมายความว่า นอนอิ่ม เช่น นอนเต็มตา, ใช้แก่กริยาเห็น หมายความว่า เห็นชัด เช่น เห็นเต็มตา.
โคปผกะ
หมายถึง[โคบผะกะ] (แบบ) น. ตาตุ่ม, ข้อเท้า, ราชาศัพท์ว่า พระโคปผกะ. (ป.).
ชงฆ,ชงฆ-,ชงฆ์,ชงฆา
หมายถึง[ชงคะ-] (กลอน; แบบ) น. แข้ง, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์. (ป. ชงฺฆ; ส. ชงฺฆา).
หทัย
หมายถึง[หะไท] น. หัวใจ, ใจ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระหทัย. (ป.; ส. หฺฤทย).
เพลา
หมายถึง[เพฺลา] น. ตัก, ช่วงขาตั้งแต่เข่าถึงโคนขา, ราชาศัพท์ว่า พระเพลา. (ข. เภฺลา).
แข้ง
หมายถึงน. ส่วนหน้าของขา ใต้เข่าลงไปถึงข้อเท้า, หน้าแข้งก็ว่า, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์.
ประธาน
หมายถึง(ไว) น. ผู้กระทำ เช่น เด็กวิ่ง เด็ก เป็นประธานของกริยา วิ่ง คนกินข้าว คน เป็นประธานของกริยา กิน.
ฉาย
หมายถึงน. เงา, ที่ร่ม; ราชาศัพท์เรียกกระจกส่องหน้าว่า พระฉาย. (ป., ส. ฉายา).
น้ำไหลไฟดับ
หมายถึง(ปาก) ว. เร็วและคล่อง (ใช้แก่กริยาพูด).
อ้อมแอ้ม,อ้อมแอ้ม ๆ,อ้อม ๆ แอ้ม ๆ
หมายถึงว. ไม่ฉะฉาน, ไม่ชัดเจน, ไม่เต็มปาก, (ใช้แก่กริยาพูด).
จุ่ง
หมายถึงก. จง, คำช่วยกริยาบอกความบังคับหรือความหวัง.