ผลการค้นหา

คร้าม

หมายถึง[คฺร้าม] ก. ขยาด, ไม่กล้าสู้, กลัวเกรง, มักใช้เข้าคู่กับคำ ครั่น เป็น ครั่นคร้าม หมายความว่า เกรงขาม, รู้สึกพรั่นพรึง, สะทกสะท้านด้วยความกลัว.

หัวหด

หมายถึงก. กลัวมาก, ขยาด, เช่น ได้ยินแค่ชื่อก็หัวหดแล้ว. ว. ใช้ประกอบกับคำ กลัว ในความว่า กลัวจนหัวหด หมายความว่า กลัวมาก.

รู้หาญรู้ขลาด

หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.

ตีป่าให้เสือกลัว

หมายถึง(สำ) ก. ขู่ให้กลัว.

ขยั้น

หมายถึง[ขะยั่น] ก. คร้าม, เกรง, ไม่กล้า, แหยง.

ภีมะ

หมายถึงว. น่ากลัว. (ป., ส.).

กลัวลาน

หมายถึงก. กลัวจนตั้งสติไม่อยู่.

เลือดเข้าตา

หมายถึง(สำ) ก. ฮึดสู้โดยไม่เกรงกลัวเพราะไม่มีทางเลือกหรือเจ็บช้ำน้ำใจเป็นต้น, กล้าทำในสิ่งที่ไม่เคยทำเพราะทนถูกบีบคั้นไม่ไหว.

ระลง

หมายถึง(กลอน) ก. ครั่นคร้าม, กลัว.

ภีตะ

หมายถึงก. กลัว. (ป., ส.).

เก่งกาจ

หมายถึงก. กล้าหาญไม่กลัวอะไร.

โจ่งครึ่ม,โจ๋งครึ่ม,โจ่งครุ่ม

หมายถึงว. ลักษณะเสียงอย่างหนึ่งคล้ายกับเสียงกลองแขกดัง เลยหมายความเลือนไปถึงทำการสิ่งไร ๆ ที่เป็นการเปิดเผย, อย่างเปิดเผย, อย่างโจ่งแจ้ง, อย่างไม่เกรงกลัวใคร.