ผลการค้นหา

คน

หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.

ตาเข

หมายถึงน. ตาเหล่น้อย.

โทษานุโทษ

หมายถึงน. ความผิดมากและน้อย.

นิด

หมายถึงว. เล็ก, น้อย.

ขาดทุน

หมายถึงก. ได้น้อยกว่าต้นทุน.

น้ำบ่อน้อย

หมายถึง(สำ) น. นํ้าลาย.

สาวน้อยร้อยชั่ง

หมายถึงน. หญิงที่มีค่าตัวสูง มีคุณสมบัติและรูปสมบัติเป็นที่ยกย่อง.

กระลา

หมายถึง(โบ) น. ท่วงที. (อนันตวิภาค); ที่, กอง, เช่น กระลาบังคลคนผจง. (ดุษฎีสังเวย). (เทียบ ข. กฺรฬา).

ลางเนื้อชอบลางยา

หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.

ละหาน

หมายถึงน. ห้วงนํ้า. (เทียบเขมร ว่า รหาล).

ละหาร

หมายถึงน. ห้วงน้ำ. (เทียบมลายู ว่า lahar).

ขึ้นเสียง

หมายถึงก. ออกเสียงดังด้วยความโกรธ; เทียบเสียงเครื่องดนตรี.