ตัวกรองผลการค้นหา
พ่อเมือง
หมายถึงน. ผู้ที่ชาวเมืองยกขึ้นเป็นเจ้าเมือง.
นั่งเมือง
หมายถึงก. ครองเมือง.
เสด็จลง
หมายถึงเดินทางไปที่ใกล้ ๆ
หัวเมือง
หมายถึงน. เมืองอื่นนอกจากเมืองหลวง; (ปาก) ต่างจังหวัด; (โบ) เมืองใหญ่ที่มีเมืองน้อยมาขึ้น.
กินเมือง
หมายถึงก. ครอบครองเมือง.
ขังขอก
หมายถึงน. ชาวเมือง.
ธานิน
หมายถึง(กลอน) น. เมือง.
เมืองหลวง
หมายถึงน. เมืองเป็นที่ตั้งรัฐบาล.
ถือบ้านถือเมือง
ปู่ครู
หมายถึงน. ตำแหน่งสมณศักดิ์ครั้งกรุงสุโขทัยเป็นราชธานี.
ขง
หมายถึง(โบ) น. กรุง, บางทีเขียนเป็น โขง. (“กรุง” เป็น “ขุง” และเป็น “ขง” อย่าง ทุ่ง-ท่ง, มุ่ง-ม่ง).
พระเชื้อเมือง
หมายถึง(โบ) น. พระเสื้อเมือง, เทวดาที่รักษาบ้านเมือง.