ตัวกรองผลการค้นหา
เลหะ
หมายถึง(แบบ) น. การเลีย; ผู้เลีย; ของที่พึงเลีย. (ส.).
ภิกษาจาร
หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ส.; ป. ภิกฺขาจาร).
ศันสนีย์
หมายถึง[-สะนี] ว. พึงสรรเสริญ, พึงชม. (ส. ศํสนีย).
กรณียกิจ
หมายถึงน. กิจที่พึงทำ, หน้าที่อันพึงทำ.
ประพาสต้น
หมายถึง(ราชา) ก. เที่ยวไปเป็นการส่วนพระองค์, เที่ยวไปอย่างไม่เป็นทางการ, ใช้ว่า เสด็จประพาสต้น.
ราชสวัสดิ์
หมายถึงขนบที่ผู้รับใช้เบื้องพระยุคลบาทพึงกระทำ
วิจรณะ
หมายถึง[-จะระ-] ก. เที่ยวไป. (ป.).
เพไนย
หมายถึงน. เวไนย, ผู้พึงดัดได้สอนได้. (ป. เวเนยฺย).
โซซัดโซเซ
หมายถึงก. เที่ยวร่อนเร่ไปมาด้วยความอดอยาก.
พเนจร
หมายถึงน. ผู้เที่ยวป่า, พรานป่า; โดยปริยายหมายความว่า ร่อนเร่ไป, เที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย. (ป., ส. วเนจร).
เฉก
หมายถึงว. เช่น, เหมือน.
ประหนึ่ง
หมายถึงสัน. เช่น, ดัง, เหมือน.