ค้นเจอ 171 รายการ

พรรษ,พรรษ-

หมายถึง[พัด, พันสะ-] น. ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).

สงัดลม

หมายถึงก. ไม่มีลมพัด.

ด้ามจิ้ว

หมายถึงน. ชื่อพัดชนิดหนึ่งที่คลี่ได้พับได้อย่างพัดจีน.

พัดหน้านาง

หมายถึงน. พัดยศเปรียญหรือพระครูฐานานุกรมบางชั้นที่ต่ำกว่าพระครูวินัยธรและพระครูธรรมธร มีลักษณะกลมอย่างหน้านาง ด้านบนกลมมนโตกว่าด้านล่าง พื้นทำด้วยสักหลาด กำมะหยี่ อัตลัดสีต่าง ๆ ปักลวดลายต่างกันตามชั้นแห่งสมณศักดิ์, ถ้าเป็นพัดเปรียญ ๙ ประโยค พื้นทำด้วยตาดทอง.

ลมเฉื่อย

หมายถึงน. ลมที่พัดเรื่อย ๆ, ลมที่พัดช้า ๆ.

ลมชวย

หมายถึงน. ลมที่พัดอ่อน ๆ, ลมที่พัดเรื่อย ๆ.

กระแสลม

หมายถึงน. สายลมพัด.

ชวย

หมายถึงก. พัดอ่อน ๆ, พัดเรื่อย ๆ, (ใช้แก่ลม).

นิพัทธ,นิพัทธ-,นิพัทธ์

หมายถึง[นิพัดทะ-, นิพัด] (แบบ) ว. เนือง ๆ, เสมอ, เนื่องกัน. (ป.).

ลมโกรก

หมายถึงน. ลมที่พัดอยู่เรื่อย ๆ.

ลมล่อง

หมายถึงน. ลมที่พัดมาตามลำนํ้า.

ระชวย

หมายถึงก. ชวย, พัดอ่อน ๆ, พัดเรื่อย ๆ, (ใช้แก่ลม).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ