ผลการค้นหา

บำรู

หมายถึงก. ตกแต่ง, บำรุง; ประ เช่น บำรูงา ว่า ประงา.

ดามระ

หมายถึง[ดามมะระ, ดามะระ] (แบบ) น. ทองแดง. (ส. ตามฺร; ป. ตมฺพ).

มุทคระ

หมายถึง[มุดคะระ] น. ไม้ค้อน. (ส. มุทฺคร; ป. มุคฺคร).

กระ

หมายถึงน. จุดดำ ๆ หรือจุดน้ำตาลขึ้นประปรายที่ผิวกายคน สัตว์ หรือสิ่งอื่น ๆ, ประ ก็ว่า.

กระ

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Elateriospermum tapos Blume ในวงศ์ Euphorbiaceae ผลกลมมี ๓ พู เปลือกแข็ง เมื่อแก่สีคลํ้าเกือบดำ เมล็ดรูปยาวรี เปลือกแข็งเป็นมันสีนํ้าตาลเข้ม ภายในมีเนื้อขาว ๒ กลีบประกบกัน เมื่อดิบมีพิษร้ายแรง ดองหรือคั่วแล้วกินได้ รสมัน เรียกว่า ลูกกระ, ปักษ์ใต้และมลายูเรียก ประ.

โมร,โมร-

หมายถึง[-ระ-] น. นกยูง. (ป., ส.).

เภรวะ

หมายถึง[-ระ-] น. ความขลาด, ความกลัว. (ป.).

ผะ

หมายถึงใช้แทน ประ เช่น ผะเด ผะเด็น ผะแดง ผะเทศ.

ปารมี

หมายถึง[ปาระ-] (แบบ) น. บารมี. (ป.).

สรภู

หมายถึง[สะระ-] น. ตุ๊กแก. (ป.).

ภิงสระ,ภิงสะ

หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป. ภิส; ส. พิส).

ติตติระ

หมายถึง[ติด-] (แบบ) น. นกกระทา. (ป.).