ตัวกรองผลการค้นหา
บุญฤทธิ์
หมายถึง[บุนยะ-] น. ความสำเร็จด้วยบุญ.
บูรพ์,บูรพะ
หมายถึง[บูน, บูระพะ] ว. บุพ.
เชรา
หมายถึง[เชฺรา] (กลอน) น. ซอกผา, ห้วย. (ข.).
ปุรพ,ปุรพ-
หมายถึง[ปุระพะ-] ว. บุพ, บุพพะ. (ส. ปูรฺว).
บุทคล
หมายถึง[บุดคน] น. บุคคล, คน. (ส. ปุทฺคล; ป. ปุคฺคล).
เงื้อม
หมายถึงน. สิ่งที่สูงยื่นงํ้าออกมา เช่น เงื้อมผา.
ป
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป ที่ขึ้นต้นของคำหรือพยางค์ในภาษาบาลีและสันสกฤตมักแผลงมาเป็นตัว บ ในภาษาไทย เช่น ปท ปิตา เป็น บท บิดา.
บุษบง
หมายถึง[บุดสะ-] (กลอน) น. ดอกไม้.
บุตรา
หมายถึง[บุดตฺรา] (กลอน) น. บุตร.
บุษบา
บุตรบุญธรรม
หมายถึง[บุดบุนทำ] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.
บุตรี
หมายถึง[บุดตฺรี] น. ลูกผู้หญิง. (ส. ปุตฺรี).