ผลการค้นหา

บรรสาร

หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประสาร) ก. คลี่ออก.

บัณฑร,บัณฑร-

หมายถึง[บันทอน, บันทะระ-] ว. ขาวเหลือง. (ป. ปณฺฑุ; ส. ปาณฺฑร). (แผลงมาจาก บัณฑุ).

ขอพระราชทาน

หมายถึงก. ขอสิ่งของ, ขออนุญาต, (ใช้กราบบังคมทูลพระเจ้าแผ่นดิน).

ทูลเกล้าทูลกระหม่อมแด่ พระราชา,ราชินี

หมายถึงให้ของชิ้นใหญ่ (ประชาชน)

ปรัตยุตบัน,ปรัตยุบัน

หมายถึง[ปฺรัดตะยุดบัน, ปฺรัดตะยุบัน] น. ปัจจุบัน. (ส. ปฺรตฺยุตฺปนฺน; ป. ปจฺจุปฺปนฺน).

มูลิกากร

หมายถึงน. ข้าทูลละอองธุลีพระบาท, เรียกให้เต็มว่า บาทมูลิกากร.

บรรลุ

หมายถึง[บัน-] ก. ลุ, ถึง, สำเร็จ, เช่น บรรลุมรรคผล, ประลุ ก็ว่า.

บัณณาส

หมายถึง[บันนาด] ว. ห้าสิบ. (ป. ปณฺณาส).

บรรทม

หมายถึง[บัน-] (ราชา) ก. นอน, ประทม หรือ ผทม ก็ว่า. (ข. ผทม).

ประเสบัน,ประเสบันอากง,ประเสบันอากง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ช.)

สุบรรณ

หมายถึง[-บัน] น. ครุฑ. (ส. สุปรฺณ; ป. สุปณฺณ).

บรรเลง

หมายถึง[บัน-] ก. ทำเพลงด้วยเครื่องดุริยางค์ให้เป็นที่เจริญใจ.