ผลการค้นหา

ขัดแค้น

หมายถึงก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย.

คืนดี

หมายถึงก. โกรธกันแล้วกลับดีกัน.

เหยา

หมายถึง[เหฺยา] ก. ยั่วให้โกรธ.

เข่นฆ่า

หมายถึงก. ฆ่าด้วยความโกรธแค้น.

ป่อง,ป่อง,ป่อง ๆ

หมายถึงว. อาการของคนโกรธแกมงอน ในคำว่า โกรธป่อง ๆ.

ลมเสีย

หมายถึงก. ใจคอขุ่นมัวหรือรู้สึกโกรธ.

เลือดร้อน

หมายถึงว. โกรธง่าย, โมโหง่าย.

ถือโกรธ

หมายถึงก. คุมแค้น, ผูกใจโกรธ.

ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

หมายถึงก. แสดงอาการโกรธเมื่อยังทำอะไรเขาไม่ได้.

เคียดแค้น

หมายถึงก. โกรธแค้น, เคืองแค้น.

หัวเสีย

หมายถึงว. หงุดหงิด, มีอารมณ์โกรธค้างอยู่.

บาดหมาง

หมายถึงก. โกรธเคืองกัน, หมองใจกัน, ผิดใจกัน.