ตัวกรองผลการค้นหา
คามี
หมายถึงใช้ประกอบท้ายคำอื่น แปลว่า ผู้ไป, ผู้ถึง, เช่น นิพพานคามี ว่า ผู้ถึงนิพพาน, วัฏคามี ว่า ผู้ไปในวัฏฏะ. (ป.).
วิมุตติ
หมายถึง[วิมุด, วิมุดติ] น. ความหลุดพ้น; ชื่อหนึ่งของพระนิพพาน. (ป.; ส. วิมุกฺติ).
พระถัน , พระเต้า, พระปโยธร
หมายถึงเต้านม
พระเชษฐา, พระเชษฐภาดา,พระเชษฐภาตา
หมายถึงพี่ชาย ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์และเจ้านายหมายถึง พี่ ที่ใช้เป็นกลางๆ
พระเกศา , พระเกศ, พระศก
หมายถึงเส้นผม
พระหทัย, พระหฤทัย, พระกมล
หมายถึงใจ
อาบัน
หมายถึงก. ต้อง เช่น อาบัติอาบัน ว่า ต้องอาบัติ; ถึง, ลุ, เช่น โสดาบัน ว่า ถึงโสตธรรม คือ กระแสพระนิพพาน. (ป., ส. อาปนฺน).
พระทาฐะ , พระทาฒะ
หมายถึงเขี้ยว
พระครรโภทร , พระคัพโภทร
หมายถึงมีครรภ์ มีท้อง
พระสกุล , พระครรภมล
หมายถึงรก สิ่งที่ติดมากับสายสะดือเด็กในครรภ์
พระคุยหฐาน, พระคุยหประเทศ
หมายถึงองค์ที่ลับชาย
พระอังคาร, พระสรีรางคาร
หมายถึงเถ้ากระดูก