ค้นเจอ 4,085 รายการ

คามี

หมายถึงใช้ประกอบท้ายคำอื่น แปลว่า ผู้ไป, ผู้ถึง, เช่น นิพพานคามี ว่า ผู้ถึงนิพพาน, วัฏคามี ว่า ผู้ไปในวัฏฏะ. (ป.).

วิมุตติ

หมายถึง[วิมุด, วิมุดติ] น. ความหลุดพ้น; ชื่อหนึ่งของพระนิพพาน. (ป.; ส. วิมุกฺติ).

พระถัน , พระเต้า, พระปโยธร

หมายถึงเต้านม

พระเชษฐา, พระเชษฐภาดา,พระเชษฐภาตา

หมายถึงพี่ชาย ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์และเจ้านายหมายถึง พี่ ที่ใช้เป็นกลางๆ

พระเกศา , พระเกศ, พระศก

หมายถึงเส้นผม

พระหทัย, พระหฤทัย, พระกมล

หมายถึงใจ

อาบัน

หมายถึงก. ต้อง เช่น อาบัติอาบัน ว่า ต้องอาบัติ; ถึง, ลุ, เช่น โสดาบัน ว่า ถึงโสตธรรม คือ กระแสพระนิพพาน. (ป., ส. อาปนฺน).

พระทาฐะ , พระทาฒะ

หมายถึงเขี้ยว

พระครรโภทร , พระคัพโภทร

หมายถึงมีครรภ์ มีท้อง

พระสกุล , พระครรภมล

หมายถึงรก สิ่งที่ติดมากับสายสะดือเด็กในครรภ์

พระคุยหฐาน, พระคุยหประเทศ

หมายถึงองค์ที่ลับชาย

พระอังคาร, พระสรีรางคาร

หมายถึงเถ้ากระดูก

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ