ผลการค้นหา

เฉียบ

หมายถึงว. ยิ่งนัก, จัด, เช่น เย็นเฉียบ คมเฉียบ.

ตาคม

หมายถึงน. ตาที่มีลักษณะอย่างของมีคม อาจบาดหรือแทงใจได้.

กรด

หมายถึง[กฺรด] ว. คมมีลักษณะที่กัดกร่อนหรือตัดสิ่งของได้ เช่น นํ้ากรด = นํ้าที่คม ลมกรด = ลมที่คม.

ร่อย

หมายถึงก. ค่อยหมดไป, กร่อนไป, เช่น คมมีดร่อย.

บู้

หมายถึงว. ยู่ย่นเข้าไป เช่น คมมีดบู้.

สิ่วน่อง

หมายถึงน. สิ่วชนิดหนึ่งตัวหนาเป็นสี่เหลี่ยม มีคม.

คมกริบ

หมายถึงว. คมมาก; ฉลาดทันคน, เฉียบแหลม, ไหวทัน.

แทงตะไบ

หมายถึงก. เอาตะไบถูให้เรียบหรือให้คมเป็นต้น.

ขี้เท่อ

หมายถึงว. ไม่คม, ไม่ฉลาด, เซ่อ. น. ความโง่ เช่น ขยายขี้เท่อ.

ยางบอน

หมายถึงน. เรียกเลือดที่ออกซึม ๆ ที่ผิวหนังตรงที่ถูกของมีคม.

เบียนธาตุ

หมายถึงก. ทำให้ความหมายของธาตุผิดไปจากเดิม เช่น คม = ไป - อาคม = มา.

ผลา

หมายถึง[ผฺลา] น. ง้าว; ก้อนหิน. ว. กล้า; คม.