ผลการค้นหา

โค

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งคล้ายขนมต้มขาว มีไส้อย่างหน้ากระฉีก ราดหัวกะทิขลุกขลิก เรียกว่า ขนมโค.

ข้าวปาด

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ขนมชนิดหนึ่ง คล้ายขนมเปียกปูน แต่เหนียวมาก.

ขี้แมว

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งในพวกจันอับ.

กระเบื้องขนมเปียกปูน

หมายถึงน. กระเบื้องสำหรับมุงหลังคารูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ทำด้วยปูนซีเมนต์ ทราย และน้ำ, กระเบื้องว่าว หรือ กระเบื้องหน้าวัว ก็เรียก.

ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก

หมายถึง(สำ) ก. ดีแต่พูด แต่ทำไม่ได้.

ข้าวโกบ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ขนมนางเล็ด.

ข้าวแตน

หมายถึงน. ขนมรังแตน. (ดู รังแตน ๒).

รำเร

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง เช่น ทั้งขนมรำเรเร่ฉํ่า. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

เปีย,เปียะ,เปี๊ยะ

หมายถึงน. ขนมเปีย. (ดู เปีย ๒).

อัฐยายซื้อขนมยาย

หมายถึง(สำ) ก. เอาทรัพย์จากผู้ปกครองหญิงที่จะขอแต่งงานด้วย มอบให้เป็นสินสอดทองหมั้นแก่ผู้ปกครองหญิงนั้นโดยสมรู้กัน, โดยปริยายหมายถึงการกระทำอย่างอื่นในทำนองเดียวกันนี้ เช่น เอาทรัพย์จากผู้ใดผู้หนึ่งซื้อหรือแลกสิ่งของอื่นของผู้นั้น.

หันตรา

หมายถึง[-ตฺรา] น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำคล้ายขนมเม็ดขนุน แต่มีไข่ทำเป็นฝอยหุ้มนอก.

ต้ม

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวปั้นเป็นลูกกลม ๆ ถ้าใส่ไส้นํ้าตาลปึกตัดเป็นก้อนสี่เหลี่ยมหรือไส้หน้ากระฉีกแล้วคลุกมะพร้าวข้างนอก เรียกว่า ขนมต้มขาว, ถ้าต้มเคี่ยวกับนํ้าตาลปึกและมะพร้าวอย่างหน้ากระฉีก เรียกว่า ขนมต้มแดง.