ผลการค้นหา

เสียงเกรี้ยว

หมายถึงว. อาการที่เปล่งเสียงอย่างโกรธจัด เช่น เขาคงกำลังโกรธอยู่ เราพูดด้วยดี ๆ กลับตวาดเสียงเกรี้ยว, เสียงเขียว ก็ว่า.

เสียงปร่า

หมายถึงน. เสียงพูดที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ ตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริง, เสียงตอบรับที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ.

กระโชกกระชาก

หมายถึงว. อาการพูดอย่างตวาดหรืออย่างกระแทกเสียง.

พำพึม,พำ ๆ,พึม ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพำ ก็ว่า.

เพราะ

หมายถึงว. น่าฟัง, เสนาะ, ไพเราะ, เช่น เสียงเพราะ พูดเพราะ.

กะหนุงกะหนิง

หมายถึงว. เสียงพูดจู๋จี๋ระหว่างคู่รักเป็นต้น.

ตัวหนังสือ

หมายถึงน. สัญลักษณ์แทนเสียงหรือคำพูด.

ให้เสียง

หมายถึงก. กระทำเสียงใด ๆ ให้ผู้อื่นรู้ตัวล่วงหน้าก่อนที่จะปรากฏกาย เช่น ฉันตกใจ เธอเข้ามาไม่ให้เสียงเลย.

จ้อกแจ้ก

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น, เสียงของคนมาก ๆ ที่ต่างคนต่างพูดกันจนฟังไม่ได้ศัพท์.

กรุณ

หมายถึง[กะรุน] (กลอน) น. กรุณา.

กระโชกกระชั้น

หมายถึงว. อาการพูดกระแทกเสียงถี่ ๆ.

โฮกฮาก

หมายถึงว. อาการพูดกระชากเสียงหรือพูดกระแทกเสียงซึ่งไม่น่าฟัง, มักใช้เข้าคู่กับคำ กระโชก เป็น กระโชกโฮกฮาก.