ผลการค้นหา

มันไส้

หมายถึงก. ชังนํ้าหน้า เช่น ยิ่งโกรธาหุนหันมันไส้. (ไชยเชฐ), หมั่นไส้ ก็ว่า.

มีท้องมีไส้

หมายถึง(ปาก) ก. มีท้อง.

ต่อไส้

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Allophylus cobbe (L.) Raeusch ในวงศ์ Sapindaceae ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๓ ใบ ใช้ทำยาได้.

ยาไส้

หมายถึง(ปาก) ก. ประทังความหิว.

ยาไส้

หมายถึง(ปาก) ก. ประทังความหิว เช่น หากินไม่พอยาไส้.

ลำไส้เล็ก

หมายถึงน. ลำไส้ที่ส่วนต้นต่อกับกระเพาะอาหารส่วนปลายต่อกับลำไส้ใหญ่ โดยธรรมดามีขนาดเล็กกว่าลำไส้ใหญ่ มีหน้าที่ย่อยและดูดซึมอาหาร.

ลูกในไส้

หมายถึงน. ลูกตัว.

เสียวไส้

หมายถึงก. รู้สึกหวาดเมื่อได้เห็นหรือได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่น่ากลัวว่าอาจทำให้เกิดอันตรายได้ เช่น เด็กเอาปืนมาเล่นกัน เห็นแล้วเสียวไส้. ว. อาการที่รู้สึกหวาดเมื่อได้เห็นหรือได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่น่ากลัวว่าอาจทำให้เกิดอันตรายได้ เช่น เขาขับรถเร็วมากจนน่าเสียวไส้.

แสบไส้แสบพุง

หมายถึงก. อาการที่หิวจัด เช่น หิวจนแสบไส้แสบพุง, แสบท้อง แสบท้องแสบไส้ หรือ แสบไส้ ก็ว่า.

ไส้กรอก

หมายถึงน. ชื่ออาหารคาวชนิดหนึ่ง เอาเนื้อสัตว์หรือข้าวสุกผสมเครื่องปรุงยัดในไส้หมูเป็นต้น.

ไส้แขวน

หมายถึงว. หิวจัด มักใช้เข้าคู่กับคำ ไส้กิ่ว เป็น ไส้กิ่วไส้แขวน เช่น หิวจนไส้กิ่วไส้แขวน, ท้องกิ่วท้องแขวน ก็ว่า.

ไส้ติ่ง

หมายถึงน. ไส้ที่เป็นติ่งย้อยจากลำไส้ใหญ่ของคน, ไส้ตัน ก็ว่า.