ตัวกรองผลการค้นหา
สวนคำ
หมายถึงว. อาการที่พูดย้อนตอบทันที เช่น พอเขาว่ามา ฉันก็ว่าสวนคำไป.
คำผวน
หมายถึงน. คำที่พูดทวนกลับได้ เช่น ตกที่อิฐ ผวนเป็น ติดที่อก.
โอษฐภัย
หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากคำพูด.
เสียงอ่อน
หมายถึงน. คำพูดที่เพลาความแข็งลง.
พจมาน
หมายถึง[พดจะมาน] น. คำพูด.
สงวนปากสงวนคำ
หมายถึงก. พูดด้วยความระมัดระวัง, ระมัดระวังคำพูด, เช่น จะพูดจาอะไร รู้จักสงวนปากสงวนคำไว้บ้าง ผู้อื่นจะรู้ความคิด.
น้ำเสียง
หมายถึงน. กระแสเสียง, คำพูด; โดยปริยายหมายถึงคำพูดที่ส่อให้รู้อารมณ์ที่มีอยู่ในใจ.
แปลตามตัว
หมายถึงก. แปลตามตัวอักษรหรือคำพูดเป็นคำ ๆ ไป.
เฮ่ย
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความขัดแย้งไม่เห็นด้วยหรือเห็นว่าไม่สำคัญเป็นต้น.
พูด
หมายถึงก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
เป็นที่ตั้ง
หมายถึงว. เป็นสำคัญ.
ติดอ่าง
หมายถึงว. อาการที่พูดไม่ใคร่ออกทันใจ คือกว่าจะพูดได้แต่ละคำต้องยํ้าคำต้นอยู่นาน จึงพูดต่อไปได้.