ค้นเจอ 841 รายการ

หมากกระเตอะ,หมากหน้ากระเตอะ

หมายถึงน. ผลหมากที่มีหน้าจวนแก่.

พานพระศรี, พานพระขันหมาก

หมายถึงพานหมาก

พานพระศรี

หมายถึงพานหมาก

หมากจุก

หมายถึงน. เนื้อหมากดิบสดที่นำมาเจียนอย่างหมากเจียน แล้วจึงซอยตามยาวออกเป็นชิ้นบาง ๆ ตากแดดให้แห้ง.

หมากสุก

หมายถึงน. ผลหมากแก่จัด เปลือกสีส้มอมแดง เมื่อผ่าจะเห็นเนื้อในแข็งมาก. ว. เรียกสีส้มอมแดงอย่างสีเปลือกหมากสุก ว่า สีหมากสุก.

หมากหอม

หมายถึงน. หมากแห้งที่ป่นเป็นผง ผสมกับเครื่องเทศบางอย่างที่มีกลิ่นหอม ใช้กินควบกับหมากและพลูที่บ้ายปูน หรืออมดับกลิ่นปาก.

เดิน

หมายถึงก. ยกเท้าก้าวไป; โดยปริยายหมายความว่า เคลื่อนไปด้วยกำลังต่าง ๆ เช่น นาฬิกาเดิน รถเดิน, ทำให้เคลื่อนไหว เช่น เดินเครื่อง, ทำให้เคลื่อนไป เช่น เดินหมากรุก, คล่องไม่ติดขัด เช่น รับประทานอาหารเดิน สมองเดินดี, นำไปส่ง เช่น เดินข่าว เดินหนังสือ เดินหมาย, ประกอบกิจการขนส่ง เช่น เดินรถ เดินเรือ เดินอากาศ. (ข. เฎีร).

กินรุก

หมายถึงก. เดินหมากเข้าไปกินหมากของอีกฝ่ายหนึ่งแล้วอยู่ในตำแหน่งที่จะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่งทันที (ใช้ในการเล่นหมากรุก).

หมากสง

หมายถึงน. หมากที่แก่จัด.

หมากหน้าหวาน,หมากหน้าอ่อน

หมายถึงน. ผลหมากอ่อน เมื่อผ่าสดจะเห็นว่าเนื้อมีสีเหลืองซีดหรือเกือบขาว มีวุ้นสีขุ่น ๆ อยู่ตรงกลางมาก มีลายเส้นในเนื้อน้อย รสไม่ฝาด.

ลาง

หมายถึงน. หมาก, ขนุน เรียกว่า หมากลาง. (ไทยใหญ่).

หมากดิบ

หมายถึงน. หมากที่ยังไม่แก่.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ