ตัวกรองผลการค้นหา
จัตุรพักตร์
หมายถึงว. จตุรพักตร์, “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.
สัมปรายิกภพ
หมายถึง[-ปะรายิกะ-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).
อภิมุข
หมายถึงน. หัวหน้า เช่น เสนาภิมุข = หัวหน้าทหาร. ว. หันหน้าตรงไป, ตรงหน้า. (ป., ส.).
เจ้าหน้า,เจ้าหน้าเจ้าตา
หมายถึงน. ผู้ชอบทำเอาหน้า, ผู้ชอบเสนอหน้าเข้าไปทำธุระให้คนอื่นโดยเขาไม่ได้ขอร้อง.
นง
หมายถึงน. นาง (ใช้นำหน้าคำอื่น).
ฟายน้ำตา
หมายถึงก. เอามือเช็ดน้ำตาที่อาบหน้าอยู่.
เจี๋ยมเจี้ยม
หมายถึงว. วางหน้าไม่สนิทมีอาการเก้อเขิน.
ฉาด
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงดังเมื่อตบหน้าโดยแรงเป็นต้น.
มุขเด็จ
หมายถึงน. มุขโถงที่ยื่นออกมาจากหน้าอาคาร เป็นที่เสด็จออก.
รับหน้า
หมายถึงก. เผชิญหน้า, รอหน้า, เช่น ส่งเด็กไปรับหน้าเจ้าหนี้ไว้ก่อน.
กระลุมพาง
หมายถึงน. กลองหน้าเดียว, โบราณเขียนเป็น กรลุมพาง ก็มี.
ค้อนควัก
หมายถึงก. ค้อนจนหน้าควํ่า, ควักค้อน ก็ว่า.