ผลการค้นหา

วิญญูชน

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติ.

วิโลม

หมายถึงว. ย้อนขน, ทวนกลับ, ผิดธรรมดา. (ป., ส.).

สู้หน้า

หมายถึงก. รอหน้า, เผชิญหน้า, เช่น เขาทำผิด เลยไม่กล้าสู้หน้าฉัน.

จับผิด

หมายถึงก. จับความผิดของผู้อื่น, สรรหาเอาผิดจนได้.

ตะแก,ตะแก่

หมายถึงน. ตัวแก เช่น ตะแก่เสียจริตผิดแล้วเหวย. (สังข์ทอง).

ตีสองหน้า

หมายถึงก. ทำให้ทั้ง ๒ ฝ่ายต่างเข้าใจผิดว่าเป็นพวกตน.

กามวิตถาร

หมายถึง[กามวิดถาน] น. การประกอบกามกิจที่ผิดปรกติวิสัย เช่น รักร่วมเพศ, การทรมานตนหรือผู้อื่นก่อนหรือในระหว่างร่วมเพศ. ว. ผิดปรกติทางเพศเช่นนั้น.

พรรณนาโวหาร

หมายถึงน. สำนวนเขียนที่กล่าวเป็นเรื่องราวอย่างละเอียดเพื่อให้ผู้อ่านนึกเห็นเป็นภาพ.

ดิษฐ์

หมายถึง(โบ) น. ดิตถ์, ท่านํ้า, เขียนเป็น ดิฐ ก็มี. (ดู ดิฐ ๒ และ เดียรถ์).

ยึกยือ

หมายถึงว. หยิกไปหยิกมา, ไม่ตรง, ไม่เป็นระเบียบ, เช่น เขียนหนังสือเป็นตัวยึกยือ, กระยึกกระยือ ก็ว่า.

ลากข้าง

หมายถึงก. เขียนสระอาลงข้างหลังพยัญชนะ. น. เครื่องหมายสระอา.

จะจะ

หมายถึงว. ให้ชัดเจน, กระจ่าง, เช่น เขียนจะจะ; ห่างเป็นระยะ ๆ เช่น ดำนาจะจะ.