ตัวกรองผลการค้นหา
ชลาศัย
หมายถึงน. บ่อ, สระ, ทะเล; ปลา. (ส.; ป. ชลาสย).
จำแบ
หมายถึงน. ชื่อปลาแห้งชนิดหนึ่งที่ไม่เป็นริ้ว, ตำแบ ก็ว่า. ก. แผ่ออก.
แป๊ะซะ
หมายถึงน. ชื่ออาหารใช้ปลานึ่งจิ้มนํ้าส้มกินกับผัก. (จ.).
กระพาก
หมายถึงน. ปลาตะพาก. (ประพาสไทรโยค). (ดู ตะพาก).
เอียน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ปลาไหล. (ดู ไหล ๑).
ลูกชักครอก
หมายถึงน. ลูกปลาจำพวกปลาช่อนที่ตามพ่อเป็นฝูง ๆ, ลูกครอก ก็ว่า.
ปลาเจ่า
หมายถึงน. ปลาที่หมักด้วยเกลือและข้าวหมากเป็นต้น ใช้เป็นเครื่องจิ้ม.
ชะแวง
หมายถึงน. ชื่อปลาชนิดหนึ่ง เช่น ชะแวงแฝงฝั่งแนบ. (เห่เรือ).
หมัก
หมายถึงก. แช่ไว้, เก็บทิ้งไว้; ปล่อยให้พักฟื้นเพื่อให้หายบอบชํ้า (ใช้แก่ปลากัด) เช่น เอาปลากัดไปหมักไว้, ทอด ก็ว่า.
ชำแหละ
หมายถึง[-แหฺละ] ก. แล่เป็นแผ่น ๆ, เฉือนเป็นชิ้น ๆ, เชือด. (แผลงมาจาก แฉละ).
ละเมียบ
หมายถึงก. ตีแต่งเหล็กที่เป็นรูปอยู่แล้วให้เรียบเป็นมัน, ลำเมียบ ลำเลียบ หรือ ลำเวียน ก็ว่า.
เฟื่อ
หมายถึง(โบ) ก. เกื้อกูล เช่น ช่วยเหนือเฟื่อกู้มัน. (จารึกสยาม).