ผลการค้นหา

หวือ

หมายถึงว. มีเสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงสะเก็ดไม้กระเด็นอย่างแรง.

ปุ

หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.

กณิการ์

หมายถึงน. ไม้กรรณิการ์. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).

ตกขุย

หมายถึงก. ออกดอกเป็นเมล็ด (ใช้แก่ไม้ไผ่).

ราเชน

หมายถึงน. ไม้หอมชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

เวณุ

หมายถึงน. ไม้ไผ่. (ส.; ป. เวณุ, เวฬุ).

กบทู

หมายถึงน. สันแห่งหลังคาเรือน, ไม้ข่มข้างกลอน.

คา

หมายถึงน. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้.

ถ่าน

หมายถึงน. ชื่อไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).

หมวกแจว

หมายถึงน. ไม้ที่สวมหัวแจวสำหรับจับ.

ปากจั่น

หมายถึงน. ประตูน้ำอย่างโบราณที่ใช้ไม้ซุงขวาง.

เปศะ

หมายถึง[เปสะ] (แบบ) น. สถาปนิก, ช่างออกแบบ, ช่างไม้. (ส.).