ผลการค้นหา

กระถั่ว

หมายถึงน. นกอีเพา. (พจน. ๒๔๙๓).

ทวิชากร

หมายถึง[ทะวิ-] (แบบ) น. ฝูงนก. (ส.).

ปฏัก

หมายถึงไม้ที่ฝังเหล็กแหลมไว้ที่ปลายด้านล่าง ใช้แทงบังคับสัตว์พาหนะเช่นวัว เป็นต้น, ประตัก

ไพรวัน

หมายถึงน. ป่าไม้.

แคะพระกรรณ

หมายถึงไม้แคะหู

เขียงเท้า

หมายถึงน. รองเท้าไม้.

อุลูกะ

หมายถึงน. นกเค้าแมว. (ป., ส.).

พก,พก-,พก-

หมายถึง[พะกะ-] (แบบ) น. นกยาง. (ป.).

กระยาง

หมายถึงน. นกยาง. (ดู ยาง ๑).

กะทับ

หมายถึงน. นกตะขาบ. (พจน. ๒๔๙๓).

จับหลัก

หมายถึง(สำ) ก. นิ่งอยู่กับที่, เช่น นกกระเต็นจับหลัก.

ซั้ว

หมายถึงว. เสียงที่ไล่นกหรือไก่เป็นต้น.