ผลการค้นหา

กระเซ้ากระซี้

หมายถึงก. พูดรบเร้ารํ่าไรเพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ, เซ้าซี้ ก็ว่า.

งึมงำ

หมายถึงว. เสียงพูดหรือบ่นพึมพำ.

จา

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. พูด, กล่าว.

จาระไน

หมายถึงก. พูดชี้แจงอย่างละเอียดลออหรือถี่ถ้วน.

เซ้าซี้

หมายถึงก. พูดรบเร้ารํ่าไรเพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ, กระเซ้ากระซี้ ก็ว่า.

ติเตียน

หมายถึงก. ยกโทษขึ้นพูด, กล่าวร้าย.

เลศนัย

หมายถึง[เลดไน] น. การพูดหรือแสดงอาการเป็นชั้นเชิงให้รู้ในที เช่น พูดเป็นเลศนัย ขยิบตาให้รู้เป็นเลศนัยว่าให้หยุดพูด.

ละครพูดสลับลำ

หมายถึงน. ละครสังคีต.

นอกบาลี

หมายถึงก. พูดหรือทำนอกแบบฉบับ.

โอษฐภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากคำพูด.

ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก

หมายถึง(สำ) ก. ดีแต่พูด แต่ทำไม่ได้.

ลิ้นสองแฉ

หมายถึง(สำ) ว. ที่พูดสับปลับเชื่อถือไม่ได้.