ผลการค้นหา

แปลยกศัพท์

หมายถึงก. ยกคำบาลีขึ้นมาแปลเป็นไทยไปทีละคำ.

จั๊วะ

หมายถึงว. คำแต่งคำ ขาว ให้รู้ว่าสีขาวมาก, จ๊วก ก็ว่า.

ติดปาก

หมายถึงก. ใช้คำใดคำหนึ่งบ่อย ๆ จนเป็นนิสัย.

ธรรม

หมายถึงคำประกอบท้ายคำที่เป็นนามธรรม เมื่อประกอบแล้วมีความหมายไม่ต่างไปจากคำศัพท์เดิม เช่น วัฒนธรรม อารยธรรม.

ลูกคำ

หมายถึงน. เรียกคำ ๒ คำเมื่อเอามาประสมกันแล้วมีความหมายต่างไปจากคำเดิมว่า ลูกคำของคำตั้ง เช่น ลูกค้า ลูกเขย เป็นลูกคำของคำ ลูก.

อ้า

หมายถึงว. คำออกเสียงขึ้นต้นประโยคในคำประพันธ์ ใช้ในความรำพึงหรือพรรณนาวิงวอนอย่างเดียวกับคำ โอ้ หรือ โอ้ว่า.

จ๋า

หมายถึงว. คำขานรับ; คำลงท้ายคำร้องเรียก เช่น หนูจ๋า.

วิกัติการก

หมายถึง[วิกัดติ-] (ไว) น. คำที่อธิบายตำแหน่งของบทการกข้างหน้าให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เช่น เด็กนักเรียนนอน เขาเดินมากับนายมีคนใช้, คำที่เป็นบทช่วยวิกตรรถกริยาและเรียงไว้หลังวิกตรรถกริยา “เป็น” หรือ “คือ” เช่น เขาเป็นนักกีฬา เขาคือนักกีฬา.

จ๊วก

หมายถึงว. คำแต่งคำ ขาว ให้รู้ว่าสีขาวมาก, จั๊วะ ก็ว่า.

ถามนำ

หมายถึง(กฎ) ก. การถามพยานโดยแนะคำตอบไว้ในคำถามนั้นด้วย.

การิตวาจก

หมายถึง[การิดตะ-] (ไว) ก. กริยาที่บอกว่าประธานเป็นการิตการกหรือผู้รับใช้, กริยาของประโยคที่แสดงว่าประธานทำหน้าที่เป็นการิตการก คือ เป็นผู้ถูกใช้ กริยาของการิตวาจกใช้กริยานุเคราะห์ “ถูก” “ถูก-ให้” หรือ “ถูกให้” เช่น ลูกจ้างถูกนายจ้างให้ทำงาน.

ทวนสบถ

หมายถึงก. ไม่ทำตามคำสบถ.