ผลการค้นหา

สำนาน

หมายถึงน. เสียง, เสียงพูด.

เหมือนกับ

หมายถึงสัน. ดังเช่น เช่น เขาพูดเหมือนกับเห็นมาด้วยตนเอง.

พร่ำพลอด

หมายถึงก. พูดออดอ้อนออเซาะ.

พลั้งปาก

หมายถึงก. พูดไปโดยไม่ทันคิด.

พูดเป็นน้ำไหลไฟดับ,พูดเป็นไฟ

หมายถึงก. พูดคล่องเหลือเกิน.

เพ็ดทูล

หมายถึงก. พูดกับเจ้านาย, พิดทูล ก็ว่า.

แทะโลม

หมายถึงก. พูดเกี้ยว, พูดเลียบเคียงเกี้ยวพาราสี, แพละโลม หรือ แพะโลม ก็ใช้.

สับปลับ

หมายถึงว. กลับกลอกเชื่อไม่ได้ (มักใช้แก่กริยาพูด) เช่น พูดสับปลับ เขาเป็นคนสับปลับ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ สับปลี้ เป็น สับปลี้สับปลับ.

ฉันนั้น

หมายถึงส. อย่างนั้น, เช่นนั้น, (เป็นคำรับใช้เข้าคู่กับคำ ฉันใด).

ถึงแก่กรรม

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ), ถึงมรณกรรม หรือ ถึงแก่มรณกรรม ก็ว่า.

ดักคอ

หมายถึงก. พูดสกัดหรือกันไว้ล่วงหน้า.

พกลม

หมายถึงว. มีแต่ลม คือ เหลวไหล, พูดจาไม่จริง, ใช้เข้าคู่กับคำ โกหก เป็น โกหกพกลม.